Overslaan en naar de inhoud gaan
x
Hendrik Van de Pol

Hendrik Van de Pol: “Studiekeuze mag niet afhangen van de portemonnee van je ouders.”

Vlaanderen daagt en draagt wereldburgers uit en biedt ze daarbij financiële ondersteuning. Hendrik Van de Pol is één van de gelukkigen en voelt zich bevoorrecht. Vanuit de Keniaanse hoofdstad Nairobi vertelt de 27-jarige over studeren en stagelopen in het buitenland. Hij is de Vlaamse overheid dan ook dankbaar voor de kansen, want zonder financiële steun was het niet mogelijk geweest. In het meervoud inderdaad, want voor zijn huidige verblijf in Nairobi, met steun van het Flanders Trainee Programme, studeerde hij al met een Fayatbeurs aan de London School of Economis and Political Sciences. Het maakt hem een mooi voorbeeld van de complementariteit tussen beide beursprogramma’s.

Van Erasmus tot Fayat

Hendrik beleeft een droom waarvan hij amper wist dat hij die had. “Zwaar aangemoedigd van thuis uit werd ik nochtans niet. Mijn moeder zou een buitenlands avontuur zelfs eerder afgeraden hebben. Misschien omdat we de middelen niet hadden. Ik ben dan ook blij dat het anders is gelopen. Met de financiële houvast van de voorbije jaren werd ik wellicht één van de meest ondersteunde studenten van het land.” Een welgekomen stimulans, maar Hendrik verliet uiteraard zelf zijn beschermende en veilige cocon. De interessante ervaringen volgden elkaar snel op. Zowel zijn studies als werkstages openden hem de ogen. “Tijdens mijn studie Politieke Wetenschappen aan de VUB proefde ik al van Erasmus+ in Rome. Met een master in Urban Studies zette ik mijn opleiding voort en er volgde met een stage in Parijs een tweede buitenlandse ervaring. Hiermee zouden mijn studies aflopen, mocht ik niet geïnformeerd zijn over het Fayatprogramma en de mogelijkheid voor een additionele master aan een prestigieuze universiteit.”

Bijkomende master

“Ik verdiepte me in de nieuwe beurs, die als muziek in de oren klonk. Als studiefinancieringprogramma biedt Fayat een selectie van studenten de mogelijkheid om verder te studeren aan de meest gerenommeerde universiteiten ter wereld. Het neemt daartoe de financiële barrières weg. Het is een programma naar mijn hart, want een studiekeuze zou niet mogen afhangen van de portemonnee van je ouders. Voor mij maakte de beurs het verschil. Ik kandideerde voor twee Londense universiteiten, de London School of Economis and Political Sciences (LSE) en de School of Oriental and African Studies (SOAS). Bij allebei werd ik aanvaard en daarmee was het eerste deel van mijn opdracht vervuld. Zonder beurs was het echter onmogelijk, dus was ik maar wat blij dat ik uitverkoren werd. Ik studeerde International Development Studies, met een focus op hoe ontwikkelingslanden industrieel en financieel beleidsmatig presteren, met een link naar stadsontwikkeling, infrastructuur, transport en energie.”

Financiële drempel

Een gesprek met Hendrik is niet vrijblijvend en hij geeft een boodschap over de toegankelijkheid van het beursprogramma. “De aandacht voor de sociale mobiliteit mag nog groter. Idealiter komen de beurzen studenten toe die zonder steun nooit toegang zouden hebben tot topuniversiteiten. Dat is eigenlijk mijn enige punt voor bijstelling, het streven naar meer diversiteit en sociale variatie onder de aanvragers. Het mag geen eliteproject worden, maar het moet een drempelverlagend initiatief blijven.” Hij zegt het lucide en zelfbewust: “Het gaat over veel geld, want het collegegeld wordt betaald, evenals het lokale levensonderhoud.” Voor de Vlaamse overheid zijn uitmuntende studieresultaten cruciaal, maar niet zaligmakend. Men ziet in de bursalen immers ook de leiders van morgen, die doordrongen moeten zijn van maatschappelijk engagement. Er wordt van de studenten ook verwacht dat ze na hun studies bijdragen tot het internationale netwerk van Vlaanderen.

Een brede blik

En na Londen volgde dus Nairobi, effectief zijn laatste halte als stagestudent bij de Verenigde Naties. “Voor mij voelen de afgelopen jaren echt als één langgerekt kantelmoment. Ik haal dan ook graag herinneringen op aan deze superintense en inspirerende periode. De ervaringen overtroffen mijn stoutste verwachtingen. Ik beleef cultuurverschillen in een diverse omgeving. De mogelijke professionele kansen die hieruit kunnen voortvloeien wegen zelfs niet op tegen de beleving an sich. Enkele betekenisvolle stages bieden ook nog geen garantie op een dito job. Niettemin kreeg ik de unieke kans om een totaal andere cultuur ook vanuit een professioneel oogpunt te leren kennen. Ik had reeds een economische achtergrond en wilde daar een politiek component in integreren. Daarom de keuze in Londen en deze hier in Nairobi, die in lijn ligt met mijn studie. Ik zie mijn toekomst in de diplomatie of bij internationale instellingen, waar posities uiteraard gegeerd zijn.” 

Kansen grijpen

“Ik leer veel tijdens mijn stage bij UN-Habitat, United Nations Human Settlements Programme. Dit is een onbezoldigde stage, maar de extra kosten kunnen wel hoog oplopen. Om deze financiële last te verlichten, is er het stagefinancieringsprogramma. In tegenstelling tot eerdere stages, waar ik vooral onderzoek deed, doe ik nu ervaring op in een coördinerende functie. Ik merk dat het 'go abroad'-virus dan wel diep in mij zit, internationale jobs heb je echter ook in Brussel, Londen of Parijs. Ik wilde ervaring opdoen en hoef niet per se een leven lang als expat te leven. Maar deze kansen moest ik wel grijpen in mijn twintiger jaren. Op mijn kleine manier wil ik iets betekenisvol doen. Als jonge gast wil ik mijn steentje bijdragen aan een betere wereld. Tijdens deze stage, waar we focussen op opleiding, heb ik dit alvast wel. ”

Expatleven

“Het expatleven in Nairobi ervaar ik soms als behoorlijk artificieel. Het is moeilijk om mij echt te integreren. Als westerling blijft er een afstand, ook al probeer je uit die bubbel te geraken en is het best wel een veilige stad. Maar de relatie met de lokale bevolking is moeilijk. Je kan je ook niet wegsteken als Europeaan, waardoor relaties transactioneel zijn. In die zin is het moeilijk om echt betekenisvolle relaties uit te bouwen. Ik vind het spannend en prikkelend dat ik mij in zo’n nieuwe stad kan bewegen. De creatie van een internationale identiteit via deze beurzen vind ik echt wel interessant. Het opent een soort van mentale barrière waardoor je het gevoel hebt dat er wereldwijd veel mogelijk is en ik niet bang moet zijn om te dromen.” 

Interesse? Net van de schoolbanken? Of studeer je binnenkort af? Tijd om de wijde wereld in te trekken. Met de steun van het Flanders Trainee Programme kan je het. En met een Fayatbeurs studeer jij misschien wel aan Harvard

Auteur:
Koen Van der Schaeghe